accentuation

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

accentuation (język angielski)[edytuj]

wymowa:
amer. IPA/ˌæk.ˌsɛn.tʃə.ˈweɪ.ʃən/ lub /ˌɪk.ˌsɛn.tʃə.ˈweɪ.ʃən/
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) akcentowanie
(1.2) podkreślenie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1) stress, accent
(1.2) emphasis
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. accent, accentuate
rzecz. accent
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

accentuation (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ak.sɑ̃.tɥa.sjɔ̃]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) akcentowanie
(1.2) podkreślenie
odmiana:
(1) lp accentuation; lm accentuations
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. accent
czas. accentuer
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

accentuation (interlingua)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) akcentowanie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. accentuate
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: