abszmak

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

abszmak (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈapʃmak], AS[apšmak], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zob. absmak
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Miewałem czasem w rozkoszyabszmakpiołunu, na myśl o panu[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. absmak mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Abschmack[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maria Rodziewiczówna, Ragnarök. Powieść, Wydawnictwo Polskie, Lwów – Poznań 1922.
  2. Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki, M. Arcta Słownik Staropolski, Warszawa 1920, tu hasło: abszmak.