abrogować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

abrogować (język polski)[edytuj]

wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: ab•ro•go•wać[1]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) praw. uchylić moc aktu prawnego[2] lub wyroku
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) A gdzieby się przytrafiłooświadcza Z. August w konstytucji sejmowej 1550 r.iżby albo przez nas, albo przez kogo inszego stało się co takiego tym to prawom, statutom, daninam, przywilejom, listom, swobodam i wolnościam przeciwnego, albo iżbyśmy im derogować (uwłaczać), albo abrogować (znosić) sami przez się czym chcieli, tedy to wszystko żadnej mocy, ani ważności nie ma[3]. (sic!)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. abrogacja ż, abrogowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. abrogo[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „abrogować (by)” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 2.
  2. 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „abrogować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Aleksander Świętochowski, Historja chłopów polskich w zarysie, t. I, XIII, Wydawnictwo Polskie, 1925.