aberkennen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

aberkennen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈapʔeɐ̯ˌkɛnən]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) odbierać, odebrać (np. tytuł, prawo)
odmiana:
(1.1)[1] aberkenn|en (erkennt ab), erkannte ab, aberkannt (haben)
przykłady:
(1.1) Nach dem Skandal wurde ihm der Titel aberkannt.Po skandalu odebrano mu tytuł.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Aberkennen n, Aberkennung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: erkennenaberkennenanerkennenzuerkennen
źródła: