abdication

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

abdication (język angielski)[edytuj]

wymowa:
bryt. (RP) IPA/ˌæb.dəˈkeɪ.ʃən/
amer. IPA/ˌæb.dəˈkeɪ.ʃən/
wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) abdykacja[1]
odmiana:
(1.1) lp abdication; lm abdications
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. abdicate
rzecz. abdicator
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Tomasz Wyżyński, Podręczny słownik angielsko-polski, Świat Książki, 1999, ISBN 83-7227-423-1, s. 13.

abdication (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA[abdikaˈsj̃ɔ] ?/i
?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) abdykacja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) renoncement
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. abdiquer
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. abdicatio, -onis
uwagi:
źródła:

abdication (interlingua)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) abdykacja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. abdicar
przym. abdicative, abdicatori
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: