a sio

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

a sio (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

fraza wykrzyknikowa

(1.1) używana przy przepędzaniu z danego miejsca ptactwa
(1.2) używana przy opędzaniu się od owadów
(1.3) przen. często żart. skierowana do kogoś prośba o oddalenie się, ustąpienie miejsca, przesunięcie się, zejście z drogi
odmiana:
przykłady:
(1.1) (…) Franek z miotłą wsuwał się pod łóżko i wykrzykiwał:
A sio, a sio!
I kura, zbudzona ze snu, wystraszona, wybiegała na środek kuchni
[1].
(1.2) Otwierają powtórnie okna, chustkami, czapkami, kajetami wyganiają latające owady, wykrzykując na różne głosy:
A sio!… a sio!… a sio!…
[2]
(1.3) Kiedy pierwszy raz przyszedł Lutek z grupy C na naszą salę, zaczęli go chłopcy wyganiać:
Oo, proszę pana, cudzy się kręci. A sio, a sio!
Co to ja kuraoburzył się Lutekżeby na mniea siowołać?
[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) a kysz
(1.3) a kysz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Alfred Konar, Franek i jego kura, w: praca zbiorowa, Upominek. Książka zbiorowa na cześć Elizy Orzeszkowej (1866-1891), G. Gebethner i Spółka, Br. Rymowicz, Kraków – Petersburg 1893.
  2. Wiktor Gomulicki, Wspomnienia niebieskiego mundurka, Gebethner i Wolff, Warszawa 1918.
  3. Janusz Korczak, Józki, Jaśki i Franki, J. Mortkowicz, Warszawa 1911.