Wikisłownik:Zasady tworzenia haseł/Staro-cerkiewno-słowiański

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Zobacz więcej na osobnej stronie: zasady ogólne dla odmiany.

Zasady wprowadzania odmiany dla języka staro-cerkiewno-słowiańskiego.

rzeczownik[edytuj]

Podajemy pełną odmianę w skróconej wersji: w mianowniku liczby pojedynczej zaznaczamy granicę między tematem a końcówką pionową kreską |, a następnie dla pozostałych przypadków wypisujemy po tyldzie same końcówki. W odróżnieniu od języka rosyjskiego mamy siedem przypadków, które podajemy w takiej kolejności jak w języku polskim. Dodatkowo pomiędzy liczbą pojedynczą a mnogą podajemy liczbę podwójną.

(1.1) lp кост|ь, ~и, ~и, ~ь, ~ьѭ, ~и, о ~и; du ~и, ~ью, ~ьма, ~и, ~ьма, ~ью, о ~и; lm ~и, ~ьи, ~ьмъ, ~и, ~ьми, ~ьхъ, о ~и