Widyń
Widyń (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w północno-zachodniej Bułgarii, nad Dunajem, stolica obwodu Widyń; zob. też Widyń w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Widyń Widynie dopełniacz Widynia Widyni / Widyniów celownik Widyniowi Widyniom biernik Widyń Widynie narzędnik Widyniem Widyniami miejscownik Widyniu Widyniach wołacz Widyniu Widynie
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Widyniu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Widynia • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Widynia • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Widynia • mieszkaniec / mieszkanka Widynia • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Widyniu • pochodzić z Widynia • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Widynia
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: