Wiślanin

Wiślanin (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) etn. członek plemienia zachodniosłowiańskiego zamieszkującego we wczesnym średniowieczu dorzecze górnej Wisły; zob. też Polanie w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Wiślanin	Wiślanie
dopełniacz	Wiślanina	Wiślan
celownik	Wiślaninowi	Wiślanom
biernik	Wiślanina	Wiślan
narzędnik	Wiślaninem	Wiślanami
miejscownik	Wiślaninie	Wiślanach
wołacz	Wiślaninie	Wiślanie

przykłady:

(1.1) Przypuszcza się, że głównym grodem Wiślan był Kraków.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wisła ż

przym. wiślany, wiślański

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Wisła + -anin

uwagi:

tłumaczenia:

• słowacki: (1.1) Vislan m
• ukraiński: (1.1) вісля́нин m

źródła: