Władysław

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Władysław (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[vwaˈdɨswaf], AS[vu̯adysu̯af], zjawiska fonetyczne: wygł. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Władysław w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(2.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie małopolskim, w gminie Iwanowice

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) D. lm od: Władysława
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Reżyserem filmu jest Władysław Pasikowski, nb. mój kolega ze szkoły.
(1.1) Witz spojrzał znienacka na spąsowiałą twarz Władysława i urwał nagle opowiadanie[1].
(2.1) Auto zepsuło się między Władysławiem a Celinami.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Władysław • brat / kuzyn / wujek / dziadek Władysław • mężczyzna imieniem (o imieniu) Władysław • święty / błogosławiony Władysław • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Władysław • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Władysław • otrzymać / dostać / przybrać imię Władysław • dzień imienin / imieniny Władysława • na Władysława (o dniu)
(2.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się we Władysławiu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Władysławia • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Władysławia • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Władysławia • mieszkaniec / mieszkanka Władysławia • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba we Władysławiu • pochodzić z Władysławia • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Władysławia
synonimy:
(1.1) Ładysław[2]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1)
rzecz. Władysławowo n
zdrobn. Władek mos, Właduś mos, Władzik mos, Władzio mos
forma żeńska Władysława ż
przym. władysławski, władysławowski
(2.1)
rzecz. władysławianin mos, władysławianka ż
przym. władysławski
związki frazeologiczne:
(1.1) na Świętego Władysława w domu pustki, w polu sława[3]
etymologia:
(1.1) st.pol. Włodzisław < pol. władać + sława[3]
(1.1) źródłosłów nazwisk Wład, Władziński[3]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wacław Gąsiorowski, Pigularz, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Słownik imion, opr. W. Janowowa, A. Skarbek, B. Zbijowska, J. Zbinowska, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk 1975, s. 182.
  3. 3,0 3,1 3,2 Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 754.