Vollverb

Vollverb (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈfɔlˌvɛʁp]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) gram. czasownik pełnoznaczny, czasownik samodzielny

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	das Vollverb	die Vollverben
dopełniacz	des Vollverbs	der Vollverben
celownik	dem Vollverb	den Vollverben
biernik	das Vollverb	die Vollverben

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Hauptverb

antonimy:

(1.1) Hilfsverb, Modalverb

hiperonimy:

(1.1) Verb

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Niemiecki - Słownictwo gramatyczne

źródła: