Przejdź do zawartości

Vollstreckung

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Vollstreckung (język niemiecki)

[edytuj]
wymowa:
lp IPA: [fɔlˈʃtʁɛkʊŋ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. wykonanie orzeczenia, wypełnienie postanowienia, egzekwowanie, wyegzekwowanie
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) eine/die Vollstreckung anordnen / aussetzen / durchführen
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) Strafvollstreckung, Verwaltungsvollstreckung, Zwangsvollstreckung, Testamentsvollstreckung
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Vollstrecken n, Vollstrecker m, Vollstreckerin ż
czas. vollstrecken
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: