Ust-Ordyński
Ust-Ordyński (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Ust-Ordyński Ust-Ordyńskie dopełniacz Ust-Ordyńskiego[2] Ust-Ordyńskich celownik Ust-Ordyńskiemu Ust-Ordyńskim biernik Ust-Ordyński Ust-Ordyńskie narzędnik Ust-Ordyńskim Ust-Ordyńskimi miejscownik Ust-Ordyńskim Ust-Ordyńskich wołacz Ust-Ordyński Ust-Ordyńskie
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Ust-Ordyńskim • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Ust-Ordyńskiego • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Ust-Ordyńskiego • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Ust-Ordyńskiego • mieszkaniec / mieszkanka Ust-Ordyńskiego • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Ust-Ordyńskim • pochodzić z Ust-Ordyńskiego • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Ust-Ordyńskiego
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) osiedle
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Ust-Ordynsky
- czeski: (1.1) Usť-Ordynskij
- francuski: (1.1) Oust-Ordynski
- niemiecki: (1.1) Ust-Ordynski
- rosyjski: (1.1) Усть-Ордынский
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 225.
- ↑ Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 184.