Unstruta
Unstruta (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Unstruta Unstruty dopełniacz Unstruty Unstrut celownik Unstrucie Unstrutom biernik Unstrutę Unstruty narzędnik Unstrutą Unstrutami miejscownik Unstrucie Unstrutach wołacz Unstruto Unstruty
- przykłady:
- (1.1) Z Halle pojechała dalej pociągiem osobowym. Nie pamięta, gdzie było to miejsce, gdzie był obóz – „gdzieś nad Unstrutą”[2].
- (1.1) (…) Sasi, którzy po wspólnym z Frankami rozbiciu w 531 r. królestwa Turyngów zajęli obszar aż do rzeki Unstruty na południu, wzięli u boku Longobardów udział w wyprawie na Italię (…)[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzeka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2019, ISBN 978-83-254-2578-4, s. 198.
- ↑ Antje Vollmer, Podwójne życie, wyd. Sonia Draga, 2018.
- ↑ Jerzy Strzelczyk, Zapomniane narody Europy, s. 66, 2006.
