Ukelei

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Ukelei (język niemiecki)[edytuj]

eine Ukelei (1.1)
wymowa:
lp IPA[ˈuːkəlaɪ̯]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) icht. ukleja
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Laube
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
z j. słowiańskich[2]
uwagi:
źródła:
  1. Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
  2. Janusz Siatkowski, Historia badań nad wpływami słowiańskimi na język niemiecki, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 148.