Tybinga
Tybinga (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. powiatowe miasto w południowo-zachodnich Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, siedziba rejencji Tybinga (1.2)[1]; zob. też Tybinga w Wikipedii
- (1.2) geogr. adm. rejencja w południowych Niemczech, w Badenii-Wirtembergii[1]; zob. też Tybinga w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Tybinga Tybingi dopełniacz Tybingi Tybing celownik Tybindze Tybingom biernik Tybingę Tybingi narzędnik Tybingą Tybingami miejscownik Tybindze Tybingach wołacz Tybingo Tybingi
- przykłady:
- (1.1) Rozwój Tybingi i jej uniwersytetu został zahamowany na skutek wojny trzydziestoletniej[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Tybindze • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Tybingi • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Tybingi • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Tybingi • mieszkaniec / mieszkanka Tybingi • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Tybindze • pochodzić z Tybingi • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Tybingi
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2.
- ↑ z Wikipedii
