Trzyniec

Trzyniec (język polski)

herb Trzyńca (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto we wschodnich Czechach, nad Olzą, w kraju morawsko-śląskim, w obrębie Śląska Cieszyńskiego; zob. też Trzyniec w Wikipedii

(1.2) geogr. wieś w województwie pomorskim; zob. też Trzyniec (województwo pomorskie) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Trzyniec	Trzyńce
dopełniacz	Trzyńca	Trzyńców
celownik	Trzyńcowi	Trzyńcom
biernik	Trzyniec	Trzyńce
narzędnik	Trzyńcem	Trzyńcami
miejscownik	Trzyńcu	Trzyńcach
wołacz	Trzyńcu	Trzyńce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Trzyńcu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Trzyńca • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Trzyńca • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Trzyńca • mieszkaniec / mieszkanka Trzyńca • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Trzyńcu • pochodzić z Trzyńca • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Trzyńca

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. trzyniecki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Třinec
• niemiecki: (1.1) Trzynietz
• słowacki: (1.1) Trinec

źródła: