Trzej Królowie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Trzej Królowie (język polski)[edytuj]

Trzej Królowie (1.1)
wymowa:
IPA[ˈṭʃɛj kruˈlɔvʲjɛ], AS[ṭšei ̯ krulovʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.udziąs.i → j 
?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) rel. postacie z biblijnej opowieści, które podążając za Gwiazdą Betlejemską przybyły do nowonarodzonego Chrystusa z darami; zob. też Trzej Królowie w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blp, związek zgody,
przykłady:
(1.1) Mędrcy świata, monarchowie, gdzie śpiesznie dążycie?Powiedzcież nam, Trzej Królowie, chcecie widzieć Dziecię?[2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) Trzej Królowie dążą / wędrują / przynoszą daryorszak / pokłon Trzech Królów • Święto Trzech Króli
synonimy:
(1.1) Trzej Mędrcy, Trzej Magowie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Trzech Króli nmos
związki frazeologiczne:
w dzień Trzech Króli każdy się do pieca tuli / w święto Trzech Króli człek się w kożuch tuligdy Trzej Królowie ciepłem darzą, gospodarze o wiośnie gwarzą
etymologia:
(1.1) Ewangelia św. Mateusza na określenie postaci przybyłych złożyć Chrystusowi pokłon i dary, posługuje się wieloznacznym słowem „μάγοι”. Mówi o nich jako o „cudzoziemcach” i nie wymienia liczby ani dokładnego pochodzenia. W tłumaczeniach Nowego Testamentu na język polski nazywani są „magami” lub „mędrcami”. Grecki teolog Orygenes (ok. 185-252) zinterpretował tekst ewangeliczny, podając liczbę przybyłych mędrców na trzech. Określenie tych postaci jako monarchów zostało wprowadzone w VI w. przez arcybiskupa Cezarego z Arles.[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Trzech Królów jako postacie ale Trzech Króli jako święto, zob. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „król” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. tradycyjna kolęda Mędrcy świata, monarchowie, sł. Stefan Bortkiewicz
  3. Marek Arpad Kowalski Kim byli trzej królowie?, Interia.pl, dostęp 2013.01.08