Tobruk

Tobruk (język polski)

Tobruk (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Libii nad Morzem Śródziemnym; zob. też Tobruk w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Tobruk	Tobruki
dopełniacz	Tobruku	Tobruków
celownik	Tobrukowi	Tobrukom
biernik	Tobruk	Tobruki
narzędnik	Tobrukiem	Tobrukami
miejscownik	Tobruku	Tobrukach
wołacz	Tobruku	Tobruki

przykłady:

(1.1) Twierdzę Tobruk próbowały zdobyć wojska włoskie i niemieckie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Tobruku • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Tobruku • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Tobruku • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Tobruku • mieszkaniec / mieszkanka Tobruku • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Tobruku • pochodzić z Tobruku • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Tobruku

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tobruczanin mos, tobruczanka ż, tobrukczyk mos

przym. tobrucki

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) arab. طبرق

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Tobruk, Tubruq
• czeski: (1.1) Tobruk
• francuski: (1.1) Tobrouk
• słowacki: (1.1) Tobruk m
• włoski: (1.1) Tobruch ż, Tobruk ż

źródła:

Tobruk (język angielski)

Tobruk (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Tobruk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) city

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) arab. طبرق

uwagi:

(1.1) inna pisownia Tubruq

źródła:

Tobruk (język czeski)

Tobruk (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

(1.1) geogr. Tobruk

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Tobruk
dopełniacz	Tobruku
celownik	Tobruku
biernik	Tobruk
wołacz	Tobruku
miejscownik	Tobruku
narzędnik	Tobrukem

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) město

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) arab. طبرق

uwagi:

źródła:

Tobruk (język słowacki)

Tobruk (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

(1.1) geogr. Tobruk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Tobruk (język włoski)

Tobruk (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Tobruk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) città

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) arab. طبرق

uwagi:

(1.1) inna pisownia Tobruch

źródła: