Tiumeń

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Tiumeń (język polski)[edytuj]

herb Tiumeni (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto obwodowe w syberyjskiej części Rosji, położone nad rzeką Turą[1]; zob. też Tiumeń w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Tiumeni • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Tiumeni • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Tiumeni • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Tiumeni • mieszkaniec / mieszkanka Tiumeni • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Tiumeni • pochodzić z Tiumeni • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Tiumeni
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) miasto
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. tiumeński
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. Тюмень; miasto powstało na miejscu wcześniejszej osady tatarskiej zwanej po ros. Чинги-Тура (Czyngi-Tura) (nazwa pochodzenia ugryjskiego, znacząca pierwotniemiasto na drodze)
prawdopodobne jest także pochodzenie nazwy od st.turk. tümänoddział 10 tysięcy wojowników (por. st.pol. ćma), rozważane są także warianty wywodu z baszkirskiego albo z innych języków rodziny turkijskiej
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 225.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Tiumeń” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.