Tesaloniczanin

Tesaloniczanin (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. mieszkaniec Tesaloniki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Tesaloniczanin	Tesaloniczanie
dopełniacz	Tesaloniczanina	Tesaloniczan
celownik	Tesaloniczaninowi	Tesaloniczanom
biernik	Tesaloniczanina	Tesaloniczan
narzędnik	Tesaloniczaninem	Tesaloniczanami
miejscownik	Tesaloniczaninie	Tesaloniczanach
wołacz	Tesaloniczaninie	Tesaloniczanie
depr. M. i W. lm: (te) Tesaloniczany

przykłady:

(1.1) Ci byli szlachetniejsi od Tesaloniczan, przyjęli naukę z całą gorliwością i codziennie badali Pisma, czy istotnie tak jest.

(1.1) Fragment z „Drugiego listu do Tesaloniczan świętego Pawła Apostoła” odczytał ojciec dziecka przystępującego do Pierwszej Komunii Świętej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) 1. List do Tesaloniczan

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tesalonika ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Tesalonika + -anin < łac. Thessalonica < gr. Θεσσαλονίκη (Thessalonī́kē)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Thessalonian, Thessalonican
• francuski: (1.1) Thessalonicien m
• włoski: (1.1) tessalonicese m

źródła: