Teofil

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Teofil (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[tɛˈɔfʲil], AS[teofʹil], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Teofil w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: Teofila
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Teofil • brat / kuzyn / wujek / dziadek Teofil • mężczyzna imieniem (o imieniu) Teofil • święty / błogosławiony Teofil • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Teofil • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Teofil • otrzymać / dostać / przybrać imię Teofil • dzień imienin / imieniny Teofila • na Teofila (o dniu)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. Teoś m
forma żeńska Teofila ż
przym. Teofilowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. Theophilus < gr. Θεόφιλος < gr. θεός + φιλῶbóg + miłuję (kocham); dosł.miłujący boga”; por. Amadeusz, Bogumił, Gottlieb
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ewangelia Łukasza 1, 3-4.

Teofil (język węgierski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) imię męskie Teofil
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska Teofila
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Theophilus < gr. Θεόφιλος
uwagi:
źródła: