Tarnobrzeg

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Tarnobrzeg (język polski)[edytuj]

rynek w Tarnobrzegu (1.1)
wymowa:
IPA: [tarˈnɔbʒɛk], AS: [tarnobžek], zjawiska fonetyczne: wygł. ​?/i ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce; zob. też Tarnobrzeg w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikTarnobrzeg
dopełniaczTarnobrzega[1] / Tarnobrzegu[2]
celownikTarnobrzegowi
biernikTarnobrzeg
narzędnikTarnobrzegiem
miejscownikTarnobrzegu
wołaczTarnobrzegu
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tarnobrzeżanin mos, tarnobrzeżanka ż
przym. tarnobrzeski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „do Tarnobrzega” w: Poradnia językowa PWN.
  2. ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Tarnobrzeg&oldid=7982412”