Szetlandczyk

Szetlandczyk (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Szetlandów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Szetlandczyk	Szetlandczycy
dopełniacz	Szetlandczyka	Szetlandczyków
celownik	Szetlandczykowi	Szetlandczykom
biernik	Szetlandczyka	Szetlandczyków
narzędnik	Szetlandczykiem	Szetlandczykami
miejscownik	Szetlandczyku	Szetlandczykach
wołacz	Szetlandczyku	Szetlandczycy

przykłady:

(1.1) Są jeszcze w Europie narody jeszcze młodsze, gdyż trudno traktować Okcytan czy Szetlandczyków za kontynuatorów dawnych tradycji narodowych. Są to raczej próby wykorzystania, dużych niekiedy, odrębności regionalnych do odnowienia dawno przebrzmiałych tradycji narodowo-państwowych.

(1.1) W Londynie wcale nie narzekają na klimat, atoli odzywają się o Szkocji jako o kraju pozbawionym prawie słońca. Szkoci znajdują to zdanie dość śmiesznym, lecz się bardzo litują nad biednymi Szetlandczykami. (zapis uwspółcześniony).

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Szetlandy nmos

forma żeńska Szetlandka ż

przym. szetlandzki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• słowacki: (1.1) Shetlanďan m

źródła: