Symplicjusz

Symplicjusz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Symplicjusz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Symplicjusz	Symplicjuszowie
dopełniacz	Symplicjusza	Symplicjuszów
celownik	Symplicjuszowi	Symplicjuszom
biernik	Symplicjusza	Symplicjuszów
narzędnik	Symplicjuszem	Symplicjuszami
miejscownik	Symplicjuszu	Symplicjuszach
wołacz	Symplicjuszu	Symplicjuszowie
depr. M. i W. lm: (te) Symplicjusze

przykłady:

(1.1) W zeszłym roku Symplicjuszowi urodził się syn.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Symplicjusz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Symplicjusz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Symplicjusz • święty / błogosławiony Symplicjusz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Symplicjusz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Symplicjusz • otrzymać / dostać / przybrać imię Symplicjusz • dzień imienin / imieniny Symplicjusza • na Symplicjusza (o dniu)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. Symplicjuszek mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Simplicius < łac. simplex → prosty, uczciwy

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Simplicius
• łaciński: (1.1) Simplicius m
• niemiecki: (1.1) Simplicius m
• włoski: (1.1) Simplicio m

źródła: