Sydon

Sydon (język polski)

Sydon (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈsɨdɔ̃n], AS: [sydõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. trzecie pod względem wielkości miasto Libanu, położone na wybrzeżu Morza Śródziemnego; zob. też Sydon w Wikipedii

(1.2) hist. dawne miasto-państwo fenickie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Sydon	Sydony
dopełniacz	Sydonu	Sydonów
celownik	Sydonowi	Sydonom
biernik	Sydon	Sydony
narzędnik	Sydonem	Sydonami
miejscownik	Sydonie	Sydonach
wołacz	Sydonie	Sydony

przykłady:

(1.1) Sydon był w starożytności portowym miastem fenickim.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Sydonie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Sydonu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Sydonu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Sydonu • mieszkaniec / mieszkanka Sydonu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Sydonie • pochodzić z Sydonu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Sydonu

synonimy:

(1.1) Sajda

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Sydonia ż, Sydoniusz mos, sydończyk mos, sydonka ż, Sydończyk mos, Sydonka ż

przym. sydoński

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Sidon < gr. Σιδών < fen. 𐤑𐤉𐤃𐤅𐤍

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Sidon
• arabski: (1.1) صيدا ż
• fenicki: (1.1) 𐤑𐤉𐤃𐤅𐤍
• francuski: (1.1) Sidon
• hebrajski: (1.1) צידון ż
• hiszpański: (1.1) Sidón ż
• łaciński: (1.1) Sidon ż
• nowogrecki: (1.1) Σιδώνα ż, książk. Σιδών ż
• starogrecki: (1.1) Σιδών ż
• turecki: (1.1) Sayda
• włoski: (1.1) Sidone ż

źródła: