Sulejman

Sulejman (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) rzad. imię męskie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Sulejman	Sulejmanowie
dopełniacz	Sulejmana	Sulejmanów
celownik	Sulejmanowi	Sulejmanom
biernik	Sulejmana	Sulejmanów
narzędnik	Sulejmanem	Sulejmanami
miejscownik	Sulejmanie	Sulejmanach
wołacz	Sulejmanie	Sulejmanowie
depr. M. i W. lm: (te) Sulejmany

przykłady:

(1.1) Te mury pochodzą z czasów Sulejmana Wspaniałego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mieć na imię / nosić imię / używać imienia Sulejman • Sulejman Wspaniały

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Salomon ż/mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

tur. Süleyman < arab. سليمان < syr. klas.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Suleiman
• łaciński: (1.1) Suleimanus m
• niemiecki: (1.1) Süleyman m
• rosyjski: (1.1) Сулейман m
• turecki: (1.1) Süleyman
• ukraiński: (1.1) Сулейман
• węgierski: (1.1) Szulejmán
• włoski: (1.1) Solimano m

źródła: