Stumme

Stumme (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik odprzymiotnikowy, rodzaj żeński

(1.1) (w odniesieniu do rzeczownika rodzaju żeńskiego) niema

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) zob. Stummer

odmiana:

(1.1)

przypadek	deklinacja	liczba pojedyncza	liczba mnoga
Nom.	słaba mieszana mocna	die Stumme eine Stumme Stumme	die Stummen Stummen Stumme
Gen.	słaba mieszana mocna	der Stummen einer Stummen Stummer	der Stummen Stummen Stummer
Dat.	słaba mieszana mocna	der Stummen einer Stummen Stummer	den Stummen Stummen Stummen
Akk.	słaba mieszana mocna	die Stumme eine Stumme Stumme	die Stummen Stummen Stumme

(2.1) zob. Stummer

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Stummheit ż

forma męska Stummer m

przym. stumm

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: