Spontaneität

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Spontaneität (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
lp IPA[ˌʃpɔntaneiˈtɛːt] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spontaniczność
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Spontanität
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Spontanität ż
przym. spontan
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. spontanéité < p.łac. spontaneus[2]
uwagi:
źródła: