Spitze

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Spitze (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
lp IPA[ˈʃpɪʦə] lm IPA[ˈʃpɪʦn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wierzchołek, szczyt, czubek
(1.2) czubek, koniuszek
(1.3) czołówka, elita, kierownictwo
(1.4) czoło, przód
(1.5) najwyższa jakość
(1.6) przytyk, docinek
(1.7) włók. kraw. koronka
odmiana:
(1.1-7)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Spitzen n, Spitzigkeit ż, Spitzer m
czas. spitzen
przym. spitz, spitzig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: