przędza

przędza (język polski)

przędza (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpʃɛ̃nʣ̑a], AS: [pšẽnʒa], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) włók. wyrób włókienniczy skręcony z wełny, bawełny lub innego włókna wykonany w procesie przędzenia; zob. też przędza w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przędza	przędze
dopełniacz	przędzy	przędz
celownik	przędzy	przędzom
biernik	przędzę	przędze
narzędnik	przędzą	przędzami
miejscownik	przędzy	przędzach
wołacz	przędzo	przędze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prządka ż, prząśnica ż, prząśniczka ż, przędzalnia ż, przędzalnictwo n, przędzenie n, uprzędzenie n

czas. prząść ndk., uprząść dk.

przym. przędzalniczy, przędny, przędzowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) yarn
• arabski: (1.1) خيط
• baskijski: (1.1) hari
• białoruski: (1.1) пража ż
• esperanto: (1.1) ŝpinaĵo
• niemiecki: (1.1) Garn n
• rosyjski: (1.1) пряжа ż
• sanskryt: (1.1) सूत्र
• szwedzki: (1.1) garn n
• ukraiński: (1.1) пряжа ż
• węgierski: (1.1) fonal
• wilamowski: (1.1) guön n, guønn n, giüen n

źródła: