kontur

kontur (język polski)

kontur (1.1) sylwetki

kontur (1.2) Indii

wymowa:

IPA: [ˈkɔ̃ntur], AS: [kõntur], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) linia, zarys kształtu

(1.2) geogr. mapa z zaznaczonymi tylko liniami lądów, głównych rzek, gór itp.

(1.3) szt. linia obwodząca dany motyw na malowidle lub rysunku, odgraniczająca płaszczyzny od siebie

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kontur	kontury
dopełniacz	konturu	konturów
celownik	konturowi	konturom
biernik	kontur	kontury
narzędnik	konturem	konturami
miejscownik	konturze	konturach
wołacz	konturze	kontury

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zarys, sylweta, obrys, sylwetka, szkic, schemat, profil

(1.3) obrys, obrysowanie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konturówka ż, konturóweczka ż, konturowość ż

czas. konturować ndk.

przym. konturowy

przysł. konturowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. contour

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) contour, outline
• bułgarski: (1.1) контур m, контура ż, очертание n
• chorwacki: (1.1) obris m
• czeski: (1.1) kontura, obrys
• duński: (1.1) kontur w
• esperanto: (1.1) konturo
• francuski: (1.1) contour m
• hiszpański: (1.1) contorno m, perímetro m
• interlingua: (1.1) contorno
• kaszubski: (1.1) kòntur m, òbcéch m, òbrët m
• kataloński: (1.1) contorn m
• łotewski: (1.1) kontūra ż
• niemiecki: (1.1) Kontur ż, Umriss m
• portugalski: (1.1) contorno m
• rosyjski: (1.1) абрис m
• serbski: (1.1) контура ż
• szwedzki: (1.1) kontur w
• ukraiński: (1.1) контур m
• włoski: (1.1) contorno m

źródła:

kontur (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) kontur

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. konturo

czas. konturi, konturiĝi

przysł. konture

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kontur (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kontur, zarys

odmiana:

(1.1) en kontur, konturen, konturer, konturerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) konturteckning

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: