próżniaczy

próżniaczy (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) właściwy dla próżniaka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	próżniaczy		próżniacza	próżniacze	próżniaczy	próżniacze
dopełniacz	próżniaczego		próżniaczej	próżniaczego	próżniaczych
celownik	próżniaczemu		próżniaczej	próżniaczemu	próżniaczym
biernik	próżniaczego	próżniaczy	próżniaczą	próżniacze	próżniaczych	próżniacze
narzędnik	próżniaczym		próżniaczą	próżniaczym	próżniaczymi
miejscownik	próżniaczym		próżniaczej	próżniaczym	próżniaczych
wołacz	próżniaczy		próżniacza	próżniacze	próżniaczy	próżniacze

przykłady:

(1.1) Siedział na wsi, gdzie wiódł próżniaczy żywot.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. próżnować, próżniaczyć ndk.

przym. próżniacki, próżniowy

rzecz. próżniaczość ż, próżniactwo n, próżnia ż, opróżnianie n, próżniak mos, próżniaczka ż

przysł. próżniaczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) гультайскі
• ukraiński: (1.1) ледачий

źródła: