węgorz

węgorz (język polski)

węgorz (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈvɛ̃ŋɡɔʃ], AS: [vẽŋgoš], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ę 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) icht. ryba z rodziny Anguillidae, węgorzowatych; zob. też węgorzowate w Wikipedii

(1.2) kulin. spoż. mięso ryby (1.1)

(1.3) hazardowa gra w domino

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	węgorz	węgorze
dopełniacz	węgorza	węgorzy / węgorzów
celownik	węgorzowi	węgorzom
biernik	węgorza	węgorze
narzędnik	węgorzem	węgorzami
miejscownik	węgorzu	węgorzach
wołacz	węgorzu	węgorze

(1.3) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	węgorz
dopełniacz	węgorza
celownik	węgorzowi
biernik	węgorza
narzędnik	węgorzem
miejscownik	węgorzu
wołacz	węgorzu

przykłady:

(1.1) Węgorz jest długą rybą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) węgorz europejski

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. węgorzyca ż, węgorzowate nmos

zdrobn. węgorzyk m

przym. węgorzowy, węgorzowaty

związki frazeologiczne:

(1.1) łupić jak węgorza

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby • Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) aal
• angielski: (1.1) eel
• baskijski: (1.1) aingira
• białoruski: (1.1) вугор m
• bułgarski: (1.1) змиорка
• czeski: (1.1) úhoř m
• duński: (1.1) ål w
• esperanto: (1.1) angilo
• fiński: (1.1) ankerias
• francuski: (1.1) anguille ż
• galicyjski: (1.1) anguía
• hiszpański: (1.1) anguila ż
• holenderski: (1.1) paling
• interlingua: (1.1) anguilla
• islandzki: (1.1) áll m
• japoński: (1.1) 鰻 (うなぎ, unagi)
• jidysz: (1.1) אייל ż (ejl)
• kaszubski: (1.1) wãgòrz m
• kataloński: (1.1) anguila ż
• litewski: (1.1) ungurys m
• niemiecki: (1.1) Aal
• nowogrecki: (1.1) χέλι n
• pruski: (1.1) anguris m
• rosyjski: (1.1) угорь m
• rumuński: (1.1) țipar m
• szwedzki: (1.1) ål w
• tuvalu: (1.1) pusi
• ukraiński: (1.1) вугор m
• węgierski: (1.1) angolna
• wilamowski: (1.1) veŋguəš m, wengüż m
• włoski: (1.1) anguilla

źródła: