ślimak: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
| Linia 90: | Linia 90: | ||
{{pokrewne}} |
{{pokrewne}} |
||
: {{rzecz}} [[ślimacznica]] {{ż}}, [[ślimaki]] {{lm nm}}, [[ślimakowate]] {{lm nm}} |
: {{rzecz}} [[ślimacznica]] {{ż}}, [[ślimaki]] {{lm nm}}, [[ślimakowate]] {{lm nm}} |
||
:: {{zgrub}} [[]] {{n}} |
:: {{zgrub}} [[ślimaczysko]] {{n}} |
||
:: {{zdrobn}} [[ślimaczek]] {{m}} |
:: {{zdrobn}} [[ślimaczek]] {{m}} |
||
: {{czas}} [[ślimaczyć się]] {{ndk}} |
: {{czas}} [[ślimaczyć się]] {{ndk}} |
||
Wersja z 17:22, 30 gru 2020
ślimak (język polski)
.jpg)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) anat. część ucha wewnętrznego ssaków; zob. też ślimak (anatomia) w Wikipedii
- (2.2) urb. trakt komunikacyjny spiralnie pokonujący różnicę wysokości
- (2.3) archit. motyw dekoracyjny w kształcie spiralnie skręconej muszli ślimaka (1.1)
- (2.4) rzem. muz. ozdobne zakończenie szyjki instrumentu smyczkowego
- (2.5) techn. element przekładni ślimakowej; zob. też przekładnia ślimakowa w Wikipedii
- (2.6) kulin. papatacz; słodki wypiek z ciasta półfrancuskiego w kształcie okrągłej, spiralnie zwiniętej muszli
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (3.1) pot. obraź. ktoś, kto powoli się porusza lub powolnie wykonuje swoją pracę, albo ogólnie jest powolny
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ślimak ślimaki dopełniacz ślimaka ślimaków celownik ślimakowi ślimakom biernik ślimaka ślimaki narzędnik ślimakiem ślimakami miejscownik ślimaku ślimakach wołacz ślimaku ślimaki - (2.1-6)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ślimak ślimaki dopełniacz ślimaka ślimaków celownik ślimakowi ślimakom biernik ślimak ślimaki narzędnik ślimakiem ślimakami miejscownik ślimaku ślimakach wołacz ślimaku ślimaki - (3.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ślimak ślimaki dopełniacz ślimaka ślimaków celownik ślimakowi ślimakom biernik ślimaka ślimaków narzędnik ślimakiem ślimakami miejscownik ślimaku ślimakach wołacz ślimaku ślimaki
- przykłady:
- (1.1) Ślimaki stanowią najliczniejszą grupę mięczaków.
- (1.1) Asia, przechodząc przez ulicę, nadepnęła na skorupę ze ślimakiem.
- (2.1) Ślimak wypełniony jest płynem, który przemieszcza się pod wpływem drgań.
- (2.2) Należy zjechać w prawo ślimakiem w dół.
- (2.6) Poproszę ślimaka z budyniem waniliowym i rodzynkami.
- (3.1) Nie lubię twojego chłopaka – straszny z niego ślimak.
- (3.1) Wiesz, spóźniłam się, bo przede mną taki ślimak jechał.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) ślimik
- (2.3) woluta, ślimacznica
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ślimacznica ż, ślimaki lm nmos, ślimakowate lm nmos
- czas. ślimaczyć się ndk.
- przym. ślimaczy, ślimakowy, ślimakowaty, ślimakożerny
- przysł. ślimaczo
- związki frazeologiczne:
- powolny jak ślimak • zamknąć się jak ślimak w skorupie
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta
- tłumaczenia:
- afar: (1.1) kumaakum
- albański: (1.1) kërmill
- angielski: (1.1) ze skorupą snail, bez skorupy slug; (2.1) cochlea; (2.2) spiral ramp; (2.3) volute; (2.4) head, scroll; (2.5) worm; (2.6) sweet roll
- arabski: (1.1) حلزون, بزاق
- baskijski: (1.1) barraskilo
- białoruski: (1.1) смоўж m; (2.1) слімак m
- bretoński: (1.1) melc'hwedenn
- bułgarski: (1.1) охлюв m
- chorwacki: (1.1) puž m
- czeski: (1.1) plž m
- dolnołużycki: (1.1) slinik m
- duński: (1.1) snegl w
- esperanto: (1.1) heliko, limako
- farerski: (1.1) snigil m, kúvingur m, gágga ż
- fiński: (1.1) etana
- francuski: (1.1) escargot m, limaçon m; (2.1) cochlée ż, limaçon m; (2.3) escargot m, limaçon m; (2.6) escargot m, limaçon m
- galicyjski: (1.1) caracol m
- górnołużycki: (1.1) šlink
- gudźarati: (1.1) ગોકળગાય ż (gōkaḷagāya)
- hebrajski: (1.1) שבלול m
- hiszpański: (1.1) caracol m; (2.1) cóclea ż; (2.5) tornillo sin fin m
- holenderski: (1.1) slak ż
- ido: (1.1) limako, heliko
- interlingua: (1.1) limace
- islandzki: (1.1) snigill m
- japoński: (1.1) 蝸牛 (かたつむり, katatsumuri), 舞舞 (まいまい, maimai)
- jidysz: (1.1) פּוילע־רוילע ż (pojle-rojle), שנעק m (sznek)
- kataloński: (1.1) cargol m, caragol m
- kazachski: (1.1) ұлу
- koreański: (1.1) 달팽이 (talp’aengi)
- litewski: (1.1) sraigė ż
- luksemburski: (1.1) Schleek m
- łaciński: (1.1) gastropus n, coclea ż, cochlea ż; (2.1) cochlea ż
- łotewski: (1.1) gliemezis m
- macedoński: (1.1) полжав; (2.1) полжав
- niemiecki: (1.1) Schnecke ż; (2.1) Schnecke ż, Ohrschnecke ż, Kochlea ż; (3.1) Schnecke ż
- norweski (bokmål): (1.1) snegle m/ż
- nowogrecki: (1.1) σάλιαγκας m, σαλιγκάρι n; (2.5) ατέρμων κοχλίας m
- portugalski: (1.1) caramujo m, caracol m
- romansz: (1.1) lindorna
- rosyjski: (1.1) улитка ż, слизняк m, слизень m, брюхоногие lm, гастроподы lm; (2.1) улитка ż; (2.2) спиральный / извилистый подъём m; (2.3) волюта ż, завиток m, спираль ż; (2.4) улитка ż, завиток m; (2.5) червячная передача ż, червяк m, бесконечный винт m
- rumuński: (1.1) melc m
- słowacki: (1.1) slimák m
- słoweński: (1.1) polž m
- suahili: (1.1) konokono
- szwedzki: (1.1) bez skorupy snigel w, ze skorupą snäcka w; (2.1) öronsnäcka; (2.3) snäcka w, snäckornament m; (2.4) snäcka w
- turecki: (1.1) salyangoz, sümüklüböcek
- ukraiński: (1.1) ze skorupą равлик m, bez skorupy слимак m
- volapük: (1.1) snel
- węgierski: (1.1) csiga
- wilamowski: (1.1) šnak ż, ślimok m; (2.1) šnak ż, ślimok m
- włoski: (1.1) chiocciola ż, lumaca ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „ślimak” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
