ciekawość: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dodano szwedzki: (1.1) nyfikenhet {{w}}
Linia 70: Linia 70:
* słowacki: (1.1) [[zvedavosť]] {{ż}}
* słowacki: (1.1) [[zvedavosť]] {{ż}}
* słoweński: (1.1) [[radovednost]] {{ż}}
* słoweński: (1.1) [[radovednost]] {{ż}}
* szwedzki: (1.1) [[nyfikenhet]] {{w}}
* ukraiński: (1.1) [[цікавість]] {{ż}} (tsikavistʹ)
* ukraiński: (1.1) [[цікавість]] {{ż}} (tsikavistʹ)
* węgierski: (1.1) [[kíváncsiság]]
* węgierski: (1.1) [[kíváncsiság]]

Wersja z 23:57, 22 lis 2020

ciekawość (język polski)

ciekawość (1.1)
wymowa:
IPA[ʨ̑ɛˈkavɔɕʨ̑], AS[ćekavość], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chęć poznania czegoś, doświadczenia czegoś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dzieci mają naturalną ciekawość otaczającego je świata.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zaciekawienie, zainteresowanie
antonimy:
(1.1) znudzenie, nuda
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) fascynacja, wnikliwość, wścibstwo[1]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ciekawostka ż, zaciekawienie n, ciekawski m, ciekawska ż
czas. ciekawić ndk., zaciekawić dk.
przym. ciekawy, ciekawski
przysł. ciekawie
związki frazeologiczne:
ciekawość to pierwszy stopień do piekłaumierać z ciekawości
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.