intrigar

intrigar (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ĩn̩.tri.ˈɣar]

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) ciekawić, zaciekawiać, intrygować

czasownik nieprzechodni

(2.1) intrygować, snuć intrygi, knuć

odmiana:

(1) (2) koniugacja I: czasownik regularny z przemianą „g – gu” (pagar)

 

notas Rdzeń kończy się spółgłoską „g”, która przybiera formę grupy liter „gu” przed głoskami [e], [i].
formas no personales	infinitivo		gerundio		participio
simples	intrigar		intrigando		intrigado
compuestas	haber intrigado		habiendo intrigado		—
formas personales	número singular			número plural
modo indicativo	yo	tú / vos	él, ella usted	nosotros nosotras	vosotros vosotras	ellos, ellas ustedes
presente	intrigo	intrigas intrigás	intriga	intrigamos	intrigáis	intrigan
pretérito imperfecto	intrigaba	intrigabas	intrigaba	intrigábamos	intrigabais	intrigaban
pretérito perfecto simple	intrigué	intrigaste	intrigó	intrigamos	intrigasteis	intrigaron
futuro simple	intrigaré	intrigarás	intrigará	intrigaremos	intrigaréis	intrigarán
condicional simple	intrigaría	intrigarías	intrigaría	intrigaríamos	intrigaríais	intrigarían
tiempos compuestos pretérito perfecto compuesto he intrigado has intrigado ha intrigado hemos intrigado habéis intrigado han intrigado pretérito pluscuamperfecto había intrigado habías intrigado había intrigado habíamos intrigado habíais intrigado habían intrigado pretérito anterior hube intrigado hubiste intrigado hubo intrigado hubimos intrigado hubisteis intrigado hubieron intrigado futuro compuesto habré intrigado habrás intrigado habrá intrigado habremos intrigado habréis intrigado habrán intrigado condicional compuesto habría intrigado habrías intrigado habría intrigado habríamos intrigado habríais intrigado habrían intrigado
modo subjuntivo	yo	tú, vos	él, ella usted	nosotros nosotras	vosotros vosotras	ellos, ellas ustedes
presente	intrigue	intrigues	intrigue	intriguemos	intriguéis	intriguen
pretérito imperfecto	intrigara	intrigaras	intrigara	intrigáramos	intrigarais	intrigaran
	intrigase	intrigases	intrigase	intrigásemos	intrigaseis	intrigasen
futuro simple	intrigare	intrigares	intrigare	intrigáremos	intrigareis	intrigaren
tiempos compuestos pretérito perfecto haya intrigado hayas intrigado haya intrigado hayamos intrigado hayáis intrigado hayan intrigado pretérito pluscuamperfecto hubiera intrigado hubieras intrigado hubiera intrigado hubiéramos intrigado hubierais intrigado hubieran intrigado hubiese intrigado hubieses intrigado hubiese intrigado hubiésemos intrigado hubieseis intrigado hubiesen intrigado futuro compuesto hubiere intrigado hubieres intrigado hubiere intrigado hubiéremos intrigado hubiereis intrigado hubieren intrigado
modo imperativo	tú	vos	usted	nosotros nosotras	vosotros vosotras	ustedes
presente	intriga	intrigá	intrigue	intriguemos	intrigad	intriguen

przykłady:

(1.1) Tengo que confesar que me intriga tu forma de vestir; nunca había visto nada parecido. → Muszę przyznać, że intryguje mnie twój sposób ubierania się; nigdy nie widziałem/am niczego podobnego.

składnia:

(2.1) intrigar + contra

kolokacje:

synonimy:

(1.1) inspirar curiosidad, extrañar

(2.1) maquinar, tramar, conspirar

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. intrigante

rzecz. intriga ż, intrigante m/ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. intrigare

uwagi:

źródła:

intrigar (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) intrygować, snuć intrygę

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. intriga, intrigante

przym. intrigante

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

intrigar (język portugalski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) snuć intrygi, knuć

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. intriga ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: