wołać

wołać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvɔwaʨ̑], AS: [vou̯ać]

znaczenia:

czasownik

(1.1) wzywać kogoś, kierować do kogoś głośne wołanie

(1.2) nazywać kogoś

(1.3) przekazywać coś krzykiem

odmiana:

(1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wołać
czas teraźniejszy		wołam	wołasz	woła	wołamy	wołacie	wołają
czas przeszły	m	wołałem	wołałeś	wołał	wołaliśmy	wołaliście	wołali
	ż	wołałam	wołałaś	wołała	wołałyśmy	wołałyście	wołały
	n	wołałom	wołałoś	wołało
tryb rozkazujący		niech wołam	wołaj	niech woła	wołajmy	wołajcie	niech wołają
pozostałe formy czas przyszły m będę wołał, będę wołać będziesz wołał, będziesz wołać będzie wołał, będzie wołać będziemy wołali, będziemy wołać będziecie wołali, będziecie wołać będą wołali, będą wołać ż będę wołała, będę wołać będziesz wołała, będziesz wołać będzie wołała, będzie wołać będziemy wołały, będziemy wołać będziecie wołały, będziecie wołać będą wołały, będą wołać n będę wołało, będę wołać będziesz wołało, będziesz wołać będzie wołało, będzie wołać czas zaprzeszły m wołałem był wołałeś był wołał był wołaliśmy byli wołaliście byli wołali byli ż wołałam była wołałaś była wołała była wołałyśmy były wołałyście były wołały były n wołałom było wołałoś było wołało było forma bezosobowa czasu przeszłego wołano tryb przypuszczający m wołałbym, byłbym wołał wołałbyś, byłbyś wołał wołałby, byłby wołał wołalibyśmy, bylibyśmy wołali wołalibyście, bylibyście wołali wołaliby, byliby wołali ż wołałabym, byłabym wołała wołałabyś, byłabyś wołała wołałaby, byłaby wołała wołałybyśmy, byłybyśmy wołały wołałybyście, byłybyście wołały wołałyby, byłyby wołały n wołałobym, byłobym wołało wołałobyś, byłobyś wołało wołałoby, byłoby wołało imiesłów przymiotnikowy czynny m wołający, niewołający ż wołająca, niewołająca wołające, niewołające n wołające, niewołające imiesłów przymiotnikowy bierny m wołany, niewołany wołani, niewołani ż wołana, niewołana wołane, niewołane n wołane, niewołane imiesłów przysłówkowy współczesny wołając, nie wołając rzeczownik odczasownikowy wołanie, niewołanie

przykłady:

(1.1) Tyle razy cię wołałem, a ty twierdzisz, że nic nie słyszałaś?

(1.2) W podstawówce wołali na mnie „Gałązka”.

(1.3) Niektórzy śmiali się, ale większość wołała: „zabierzecie go ze sceny!”.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wołać do telefonu, wołać kelnera

synonimy:

(1.1) wzywać, prosić

(1.3) mówić, krzyczeć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wołacz m, wołanie n

czas. przywoływać (przywołać), nawoływać

związki frazeologiczne:

głos wołającego na puszczy • wołać o pomstę do nieba • kamienie wołać będą

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) call; (1.2) call; (1.3) shout
• białoruski: (1.1) клікаць, зваць; (1.2) клікаць, зваць; (1.3) крычаць
• esperanto: (1.1) voki; (1.2) nomi; (1.3) krii
• francuski: (1.1,3) appeler; (1.2) s'appeller
• jidysz: (1.2) אָנרופֿן (onrufn)
• niemiecki: (1.1) rufen; (1.2) nennen; (1.3) rufen, schreien
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) кричать; (1.2) звать, называть; (1.3) кричать
• suahili: (1.1) ita; (1.2) ita
• szwedzki: (1.1) ropa
• tuvalu: (1.1) kā
• ukraiński: (1.3) волати
• węgierski: (1.1) hív; (1.2) hív, nevez; (1.3) kiabál, kiált
• wilamowski: (1.1) rufa
• włoski: (1.1-1.3) chiamare

źródła: