strugać: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Olafbot (dyskusja | edycje)
zmiana "{{przykłady}}\n: (1.1)\n{{" na "{{przykłady}}\n{{"
Linia 64: Linia 64:
{{frazeologia}}
{{frazeologia}}
: [[strugać wariata]]
: [[strugać wariata]]
{{etymologia}} {{etymn|pol|strug}}
{{etymologia}} {{etymn|pol|strug|-ać}}
{{uwagi}}
{{uwagi}}
{{tłumaczenia}}
{{tłumaczenia}}

Wersja z 18:34, 17 wrz 2019

strugać (język polski)

wymowa:
IPA[ˈstruɡaʨ̑], AS[strugać]
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) obrabiać drewno poprzez ścinanie podłużnych wiór
(1.2) wygładzać drewno
(1.3) wycinać, rzeźbić coś w drewnie ostrym narzędziem
(1.4) pot. udawać kogoś
(1.5) reg. ścinać wierzchnie warstwy

czasownik zwrotny niedokonany strugać się

(2.1) rzad. być struganym[1]
odmiana:
(1.1-5) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ciosać, heblować, ociosywać
(1.3) rzeźbić, wycinać, wyrzynać
(1.4) naśladować
(1.5) obierać, skrobać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strug, strugacz, strugaczka, struganie, strugarka, strugarnia, strugnica
przym. strugarski, strugowy
czas. wystrugać
związki frazeologiczne:
strugać wariata
etymologia:
pol. strug + -ać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „strugać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.