głupota

głupota (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) niedostatek rozumu przejawiający się brakiem bystrości, nieumiejętnością rozpoznawania istoty rzeczy, związków przyczynowo-skutkowych, przewidywania i kojarzenia

odmiana:

(1.1) lp głupota, ~ty, ~cie, ~tę, ~tą, ~cie, ~o; lm ~y, ~y, ~om, ~y, ~ami, ~ach, ~y

przykłady:

(1.1) Najbardziej rozpowszechnione we wszechświecie są wodór i głupota.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

zob. głupi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stupidity
• duński: (1.1) dumhed w
• francuski: (1.1) stupidité, bêtise
• hebrajski: (1.1) טפשות ż (tipszut)
• islandzki: (1.1) heimska ż, flónska ż, einfeldni ż
• niemiecki: (1.1) Dummheit ż
• rosyjski: (1.1) глупость ż