pan młody

pan młody (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpãn ˈmwɔdɨ], AS: [pãn mu̯ody], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna w dniu swojego ślubu

odmiana:

(1.1) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pan młody	panowie młodzi
dopełniacz	pana młodego	panów młodych
celownik	panu młodemu	panom młodym
biernik	pana młodego	panów młodych
narzędnik	panem młodym	panami młodymi
miejscownik	panie młodym	panach młodych
wołacz	panie młody	panowie młodzi

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) młody, nowożeniec; gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) żynich

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. państwo młodzi mos

forma żeńska panna młoda ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) groom, bridegroom
• arabski: (1.1) عريس m
• czeski: (1.1) ženich m
• esperanto: (1.1) novedzo
• hiszpański: (1.1) novio m
• jidysz: (1.1) חתן m
• kataloński: (1.1) nuvi m
• niemiecki: (1.1) Bräutigam m
• nowogrecki: (1.1) γαμπρός m
• portugalski: (1.1) noivo m
• rosyjski: (1.1) молодой m, новобрачный m, жених m
• rumuński: (1.1) mire m
• słowiński: (1.1) nåvôžiĕńiâ m, nåžiĕńiâ m
• ukraiński: (1.1) молодий m
• wilamowski: (1.1) junkwer m
• włoski: (1.1) sposo m

źródła: