rycina

rycina (język polski)

rycina (1.1)

rycina (1.2)

wymowa:

IPA: [rɨˈʨ̑ĩna], AS: [ryćĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szt. druk. ilustracja w książce, dawniej wykonywana ręcznie technikami graficznymi

(1.2) szt. druk. każda odbitka graficzna z matrycy lub płyta wykonywana dowolną techniką np. stalorytu lub miedziorytu; zob. też rycina w Wikipedii

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rycina	ryciny
dopełniacz	ryciny	rycin
celownik	rycinie	rycinom
biernik	rycinę	ryciny
narzędnik	ryciną	rycinami
miejscownik	rycinie	rycinach
wołacz	rycino	ryciny

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) skr. ryc.

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rycie n, rytownik m, ryt m

czas. ryć ndk., zryć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) print; (1.2) print
• francuski: (1.1) gravure ż
• interlingua: (1.1) gravure
• rosyjski: (1.1) гравюра ż
• słowacki: (1.1) rytina ż; (1.2) rytina ż

źródła: