-yni: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
nowe |
m dodanie informacji |
||
Linia 38: | Linia 38: | ||
{{uwagi}} |
{{uwagi}} |
||
: {{kończące się na|polski}} |
: {{kończące się na|polski}} |
||
: Dawniej istniał także sufiks ''-ynia''<ref>Henryk Gaertner, ''Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo'', Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 273.</ref>. Obecnie formy typu {{źle|wychowawczynia}} są niepoprawne. |
|||
{{tłumaczenia}} |
{{tłumaczenia}} |
||
{{źródła}} |
{{źródła}} |
||
<references /> |
Wersja z 17:50, 20 paź 2018
-yni (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
przyrostek
- (1.1) tworzy rzeczowniki rodzaju żeńskiego od formy męskiej
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik -yni -ynie dopełniacz -yni -yń celownik -yni -yniom biernik -ynię -ynie narzędnik -ynią -yniami miejscownik -yni -yniach wołacz -yni -ynie
- przykłady:
- (1.1) bałwochwalca + -yni = bałwochwalczyni
- (1.1) władca + -yni = władczyni
- (1.1) wychowawca + -yni = wychowawczyni
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz słowa kończące się na „-yni”
- Dawniej istniał także sufiks -ynia[1]. Obecnie formy typu wychowawczynia są niepoprawne.
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 273.