horyzontalny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
KaMan (dyskusja | edycje)
BAICAN XXX (dyskusja | edycje)
Linia 32: Linia 32:
* niemiecki: (1.1) [[horizontal]]
* niemiecki: (1.1) [[horizontal]]
* ormiański: (1.1) [[հորիզոնական]]
* ormiański: (1.1) [[հորիզոնական]]
* rumuński: (1.1) [[orizontal]]
* włoski: (1.1) [[orizzontale]]
* włoski: (1.1) [[orizzontale]]
{{źródła}}
{{źródła}}

Wersja z 07:28, 29 maj 2017

horyzontalny (język polski)

dziecko w pozycji horyzontalnej (1.1)
wymowa:
IPA[ˌxɔrɨzɔ̃nˈtalnɨ], ASoryzõntalny], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który ma poziomy kierunek
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Patrzący na tłumy ludzkie z góry widzi je w pionowym skrócie. Patrząc w płaszczyźnie horyzontalnej, ujrzy tylko najbliższych, w wylotach ulic[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) poziomy
antonimy:
(1.1) wertykalny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. horyzont, horyzontalność
przysł. horyzontalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Lem, Fiasko, 1987, Narodowy Korpus Języka Polskiego.