świętość

świętość (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɕfʲjɛ̃ntɔɕʨ̑], AS: [śfʹi ̯ẽntość], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ę • i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) coś otaczane szczególnym kultem i czcią

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	świętość	świętości
dopełniacz	świętości	świętości
celownik	świętości	świętościom
biernik	świętość	świętości
narzędnik	świętością	świętościami
miejscownik	świętości	świętościach
wołacz	świętości	świętości

przykłady:

(1.1) Dla wielu ludzi wiara jest świętością.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. świątek mrz/mzw, święty mos, świątynia ż, święcenie n

przym. święty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) holiness
• białoruski: (1.1) святасць ż
• kazachski: (1.1) әулиелік, киелілік
• litewski: (1.1) šventybė
• rosyjski: (1.1) святость ż
• ukraiński: (1.1) святість ż

źródła: