Berlin

Berlin (język polski)

Berlin (1.1)

Berlin (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈbɛrlʲĩn], AS: [berlʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto, stolica Niemiec; zob. też Berlin w Wikipedii

(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości i gmin w USA

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Berlin	Berliny
dopełniacz	Berlina	Berlinów
celownik	Berlinowi	Berlinom
biernik	Berlin	Berliny
narzędnik	Berlinem	Berlinami
miejscownik	Berlinie	Berlinach
wołacz	Berlinie	Berliny

przykłady:

(1.1) Mój znajomy mieszka w Berlinie.

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Berlinie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Berlina • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Berlina • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Berlina • mieszkaniec / mieszkanka Berlina • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Berlinie • pochodzić z Berlina • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Berlina

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. berlińczyk m, berlinianka ż, berlinka ż, berliniak m

przym. berliński, podberliński

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Berlin

(1.2) od (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

• abchaski: (1.1) Берлин ‎(Berlin)
• aceh: (1.1) Berlin
• adygejski: (1.1) Берлин (Berlin)
• afrykanerski: (1.1) Berlyn
• albański: (1.1) Berlini
• amharski: (1.1) በርሊን (bärlin), ቤርሊን (berlin)
• angielski: (1.1) Berlin
• arabski: (1.1) برلين m (barlīn)
• aragoński: (1.1) Berlín m
• aramejski: (1.1) syryjski ܒܪܠܝܢ (berlīn)
• asturyjski: (1.1) Berlín m
• azerski: (1.1) Berlin
• baskijski: (1.1) Berlin
• baszkirski: (1.1) Берлин (Berlin)
• bengalski: (1.1) বার্লিন (bārlin)
• białoruski: (1.1) Берлін m (Bierlin)
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) Бэрлін m (Berlin)
• birmański: (1.1) ဘာလင် ‎(bhalang)
• bośniacki: (1.1) Berlin m
• bułgarski: (1.1) Берлин m (Berlin)
• chiński standardowy: (1.1) 柏林 (Bólín)
• chorwacki: (1.1) Berlin m
• czeski: (1.1) Berlín m
• czuwaski: (1.1) Бєрлинъ (Berlínŭ)
• dolnołużycki: (1.1) Barliń m
• dolnoniemiecki: (1.1) Berlin n
• dolnośląski: (1.1) Perlin m
• duński: (1.1) Berlin n
• esperanto: (1.1) Berlino
• estoński: (1.1) Berliin
• fidżyjski: (1.1) Berlin
• fiński: (1.1) Berliini
• francuski: (1.1) Berlin m
• fryzyjski: (1.1) Berlyn n
• galicyjski: (1.1) Berlín m
• gocki: (1.1) 𐌱𐌴𐍂𐌻𐌹𐌽 (Berlin)
• górnołużycki: (1.1) Berlin m
• gruziński: (1.1) ბერლინი (Berlini)
• gudźarati: (1.1) બર્લિન (Barlin)
• hausa: (1.1) Balin, Berlin
• hawajski: (1.1) Pelelina
• hebrajski: (1.1) ברלין ż (berlīn)
• hindi: (1.1) बर्लिन (barlin)
• hiszpański: (1.1) Berlín ż
• holenderski: (1.1) Berlijn n
• ido: (1.1) Berlin
• interlingua: (1.1) Berlin
• irlandzki: (1.1) Beirlín ż, Bearlín ż
• islandzki: (1.1) Berlín ż
• japoński: (1.1) ベルリン (Berurin), 伯林
• jawajski: (1.1) Berlin
• jidysz: (1.1) בערלין n (berlin)
• joruba: (1.1) Berlin
• kabardyjski: (1.1) Берлин (Berlin)
• kannada: (1.1) ಬರ್ಲಿನ್ (barlin)
• kantoński: (1.1) 柏林 (Paaklàhm)
• kaszubski: (1.1) Berlëno n, Berlin m
• kataloński: (1.1) Berlín m
• kazachski: (1.1) Берлин (Berlïn)
• khmerski: (1.1) បែរឡាំង (bærḷāṃṅ)
• kirgiski: (1.1) Берлин (Berlin)
• korsykański: (1.1) Berlinu
• koreański: (1.1) 베를린 (Bereullin)
• kurmandżi: (1.1) Berlîn ż
• limburski: (1.1) Berlien
• litewski: (1.1) Berlynas m
• luksemburski: (1.1) Berlin m
• łaciński: (1.1) Berolinum n
• łotewski: (1.1) Berlīne ż
• malajalam: (1.1) ബെര്‍ലിൻ (ber‍lin)
• malajski: (1.1) Berlin
• manx: (1.1) Berleen ż
• maoryski: (1.1) Pearīni
• marathi: (1.1) बर्लिन (barlin)
• mołdawski: (1.1) Берлин / Berlin m
• mongolski: (1.1) Берлин (Berlin)
• niemiecki: (1.1) Berlin n
• nowogrecki: (1.1) Βερολίνο n (Verolíno), katharewusa Βερολῖνον n (Verolĩnon)
• ormiański: (1.1) Բեռլին (Beṙlin)
• paszto: (1.1) برلين (bərlīn), بېرلين (berlīn)
• pendżabski: (1.1) ਬਰਲਿਨ (barlin)
• perski: (1.1) برلین (berlin), [[برلن] (berlan)
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• portugalski: (1.1) Berlim m
• pruski: (1.1) Berlīns m
• romski: (1.1) Berlin
• rosyjski: (1.1) Берлин m
• rusiński: (1.1) Берлін m (Berlin)
• sardyński: (1.1) Berlinu
• serbski: (1.1) Берлин m (Berlin)
• slovio: (1.1) Berlin / Берлин
• słowacki: (1.1) Berlín m
• somalijski: (1.1) Barliin
• sorani: (1.1) بەرلین ż (Berlîn)
• suahili: (1.1) Berlin
• sycylijski: (1.1) Birlinu
• szkocki gaelicki: (1.1) Beirlín ż
• szwedzki: (1.1) Berlin w
• tadżycki: (1.1) Берлин (Berlin)
• tagalski: (1.1) Berlin
• tajski: (1.1) เบอร์ลิน
• tamilski: (1.1) பெர்லின் (perliṉ)
• tatarski: (1.1) Берлин (Berlin)
• telugu: (1.1) బెర్లిన్ (berlin)
• tigrinia: (1.1) በርሊን (bärlin), ቤርሊን (berlin)
• tetum: (1.1) Berlín
• tok pisin: (1.1) Berlin
• turecki: (1.1) Berlin
• turkmeński: (1.1) Berlin
• tybetański: (1.1) པེ་ལིང (pe.liṅ)
• ujgurski: (1.1) بېرلىن (Bérlin)
• ukraiński: (1.1) Берлін m (Berlin)
• urdu: (1.1) برلن (barlin)
• uzbecki: (1.1) Berlin
• volapük: (1.1) Berlin
• võro: (1.1) Berliiń
• walijski: (1.1) Berlin ż
• węgierski: (1.1) Berlin
• wietnamski: (1.1) Bá Linh
• włoski: (1.1) Berlino ż
• wolof: (1.1) Berlin
• zachodnioflamandzki: (1.1) Berlyn n
• zachodniopendżabski: (1.1) برلن (barlin)
• zulu: (1.1) IBerlini
• żmudzki: (1.1) Berlīns m

źródła:

Berlin (język angielski)

Berlin (1.1)

Berlin (1.1)

wymowa:

wymowa amerykańska

bryt. IPA: /bə(ɹ)ˈlɪn/, SAMPA: /b@(r)"lIn/

amer.: IPA: [bɚˈlɪn], SAMPA: /b@`"lIn/

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin

odmiana:

(1.1) blm

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Berlin (język baskijski)

Berlin (1.1)

Berlin (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. berlindar

przym. berlindar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Berlin (język duński)

Berlin (1.1)

Berlin (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin

odmiana:

przykłady:

(1.1) Jeg flytter til Berlin for at lære tysk. → Przeprowadzam się do Berlina, aby nauczyć się niemieckiego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Vestberlin • Østberlin

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. berliner

przym. berlinsk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Berlin (język francuski)

Berlin (1.1)

Berlin (1.1)

wymowa:

IPA: [bɛʁ.lɛ̃]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Berlin (interlingua)

Berlin (1.1)

Berlin (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Berlin (język niemiecki)

Berlin (1.1)

Berlin (1.1)

wymowa:

IPA: [bɛʁˈliːn] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin (miasto)

(1.2) geogr. adm. Berlin (niemiecki kraj związkowy)

odmiana:

(1.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(das) Berlin
dopełniacz	(des) Berlin Berlins
celownik	(dem) Berlin
biernik	(das) Berlin

przykłady:

(1.1) Ich wohne in Berlin. → Mieszkam w Berlinie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Hauptstadt, Stadt

(1.2) Bundesland

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Berliner m, Berlinerin ż, Berlinisch n, Berlinale ż

czas. berlinern

przym. berlinisch, Berliner

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Baden-Württemberg • Bayern • Brandenburg • Berlin • Bremen • Hamburg • Hessen • Mecklenburg-Vorpommern • Niedersachsen • Nordrhein-Westfalen • Rheinland-Pfalz • Saarland • Sachsen • Sachsen-Anhalt • Schleswig-Holstein • Thüringen

źródła:

Berlin (język szwedzki)

Berlin (1.1)

Berlin (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: stolice krajów Europy w języku szwedzkim

źródła:

Berlin (język węgierski)

Berlin (1.1)

Berlin (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: