μόνος

μόνος (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈmo.nos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) sam (jeden)

(1.2) samotny

(1.3) pojedynczy

(1.4) jedyny, wyłączny

odmiana:

(1) P3: lp μόνος m, μόνη ż, μόνο n; lm μόνοι m, μόνες ż, μόνα n

przykłady:

(1.1)

składnia:

często dla wzmocnienia stawia się po nim zaimek dzierżawczy: μόνος του, μόνη της, μόνοι μας itp.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) μονάχος

(1.4) μοναδικός

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. μοναχικός, μοναχός

rzecz. μονάδα, μοναχός, μοναχή

przysł. μόνο, μόνας, μονάχα, μοναχά

tem. słow. μονο-, μονό-

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. μόνος

uwagi:

źródła:

μόνος (język starogrecki)

wymowa:

IPA: [mónos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jedyny

odmiana:

(1.1) lp μόνος m, μόνη ż, μόνον n

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: