szczodrość

szczodrość (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. cecha tego, co szczodre; cecha tych, którzy są szczodrzy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szczodrość	szczodrości
dopełniacz	szczodrości	szczodrości
celownik	szczodrości	szczodrościom
biernik	szczodrość	szczodrości
narzędnik	szczodrością	szczodrościami
miejscownik	szczodrości	szczodrościach
wołacz	szczodrości	szczodrości

przykłady:

(1.1)

składnia:

(1.1) szczodrość + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) hojność, szczodrobliwość; daw. szczodrota

antonimy:

(1.1) skąpstwo, chytrość, sknerstwo

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szczodrobliwość ż, szczodrota ż, szczodrak m, szczodrzeniec m

przym. szczodry, szczodrobliwy, szczodraczy

przysł. szczodrze, szczodrobliwie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. szczodry + -ość

uwagi:

Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) шчодрасць ż
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) шчодрасьць ż
• czeski: (1.1) štědrost ż
• rosyjski: (1.1) щедрость ż
• słowacki: (1.1) štedrosť ż
• ukraiński: (1.1) щедрість ż

źródła: