wołać: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EquadusBot (dyskusja | edycje)
m →‎wołać ({{język polski}}): półautomatyczne powtórzenie tłumaczeń; wzorzec (1.1-2)
Linia 55: Linia 55:
* suahili: (1.1) [[ita]]; (1.2) [[ita]]
* suahili: (1.1) [[ita]]; (1.2) [[ita]]
* szwedzki: (1.1) [[ropa]]
* szwedzki: (1.1) [[ropa]]
* ukraiński: (1.3) [[волати]]
* włoski: (1.1-1.3) [[chiamare]]
* włoski: (1.1-1.3) [[chiamare]]
{{źródła}}
{{źródła}}

Wersja z 12:54, 8 sie 2015

wołać (język polski)

wymowa:
IPA[ˈvɔwaʨ̑], AS[vou̯ać]
znaczenia:

czasownik

(1.1) wzywać kogoś, kierować do kogoś głośne wołanie
(1.2) nazywać kogoś
(1.3) przekazywać coś krzykiem
odmiana:
(1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Tyle razy cię wołałem, a ty twierdzisz, że nic nie słyszałaś?
(1.2) W podstawówce wołali na mnieGałązka”.
(1.3) Niektórzy śmiali się, ale większość wołała: „zabierzecie go ze sceny!”.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wołać do telefonu, wołać kelnera
synonimy:
(1.1) wzywać, prosić
(1.3) mówić, krzyczeć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wołacz
czas. przywoływać (przywołać), nawoływać, wołanie
związki frazeologiczne:
głos wołającego na puszczywołać o pomstę do nieba
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: