absurd: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Linia 52: | Linia 52: | ||
* czeski: (1.1) [[absurdnost]] {{f}}, [[nesmysl]] {{m}} |
* czeski: (1.1) [[absurdnost]] {{f}}, [[nesmysl]] {{m}} |
||
* duński: (1.1) [[absurditet]] {{w}} |
* duński: (1.1) [[absurditet]] {{w}} |
||
* esperanto: (1.1) [[absurdo]], [[absurdaĵo]] |
* esperanto: (1.1) [[absurdo]], [[absurdaĵo]], [[sensencaĵo]] |
||
* hiszpański: (1.1) [[absurdo]] {{m}} |
* hiszpański: (1.1) [[absurdo]] {{m}} |
||
* islandzki: (1.1) [[fjarstæða]] {{f}} |
* islandzki: (1.1) [[fjarstæða]] {{f}} |
Wersja z 19:35, 28 maj 2014
absurd (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) nonsens, coś bez logicznego uzasadnienia
- (1.2) log. wyrażenie wewnętrznie sprzeczne[1]; zob. też absurd w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik absurd absurdy dopełniacz absurdu absurdów celownik absurdowi absurdom biernik absurd absurdy narzędnik absurdem absurdami miejscownik absurdzie absurdach wołacz absurdzie absurdy
- przykłady:
- (1.1) „W oparach absurdu” to dzieło dwóch polskich humorystów.
- (1.1) „To jakiś absurd!” – krzyczał wściekły klient, gdy aresztowano go za próbę kradzieży trzech słoików majonezu.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) absurdalność, bezsensowność, bezsens, niedorzeczność, nonsensowność; pot. bzdurność
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. absurdalność ż
- przym. absurdalny
- przysł. absurdalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. absurdus → niedorzeczny, niezrozumiały[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) absurdity
- arabski: (1.1) لغو
- białoruski: (1.1) абсурд
- czeski: (1.1) absurdnost ż, nesmysl m
- duński: (1.1) absurditet w
- esperanto: (1.1) absurdo, absurdaĵo, sensencaĵo
- hiszpański: (1.1) absurdo m
- islandzki: (1.1) fjarstæða ż
- jidysz: (1.1) אַבסורד m (absurd)
- kaszubski: (1.1) bezmëslnota ż, bëzòbmëslnota ż, nieòbmëslnota ż, absurd m
- niemiecki: (1.1) Absurdität ż
- pruski: (1.1) absurds m
- rosyjski: (1.1) абсурд m
- szwedzki: (1.1) orimlighet w, absurditet w
- włoski: (1.1) assurdo m
- źródła:
- ↑ Hasło „absurd” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
absurd (język angielski)
- wymowa:
- kanad. IPA: /æbˈzɝd/, SAMPA: /{b"s@`d/
- bryt. IPA: /əbˈsɜːd/, SAMPA: /@b"s3:d/
- amer. IPA: /əbˈsɝd/, SAMPA: /@b"s@`d/
- wymowa amerykańska
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) absurdalny, niedorzeczny
rzeczownik
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
absurd (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
- (1.1) absurd, absurdalny
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
absurd (język kataloński)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) absurdalny
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) absurd
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz kataloński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
absurd (język luksemburski)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) absurdalny
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz luksemburski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
absurd (język niemiecki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) absurdalny, niedorzeczny
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Absurdität
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
absurd (język norweski (bokmål))
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) absurdalny
przysłówek
- (2.1) absurdalnie
- odmiana:
- (1.1) absurd, absurd, absurde
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. absurditet
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
absurd (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) absurdalny, niedorzeczny
- odmiana:
- (1.1) absurd, absurt, absurda; st. wyższy absurdare; st. najwyższy absurdast
- przykłady:
- (1.1) Ditt förslag är ju helt absurt! → Twoja propozycja jest przecież całkiem niedorzeczna!
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. absurditet
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: